Карбід вальфраму (хімічная формула: WC) — гэта хімічнае злучэнне (у прыватнасці, карбід), якое змяшчае роўныя часткі атамаў вальфраму і вугляроду. У сваёй найбольш простай форме карбід вальфраму ўяўляе сабой дробны шэры парашок, але яго можна прэсаваць і фармаваць у розныя формы з дапамогай працэсу, які называецца спяканнем, для выкарыстання ў прамысловым машынабудаванні, рэжучых інструментах, абразівах, бранябойных снарадах і ювелірных вырабах. Карбід вальфраму мае звязвальныя рэчывы тыпу кобальту і нікеля.

Карбід вальфраму прыкладна ўдвая цвярдзейшы за сталь, з модулем Юнга прыблізна 530–700 ГПа (ад 77 000 да 102 000 ksi), і мае ўдвая большую шчыльнасць, чым сталь — амаль пасярэдзіне паміж шчыльнасцю свінцу і золата.

Карбід вальфраму мае вельмі высокую трываласць для такога цвёрдага і жорсткага матэрыялу. Трываласць на сціск вышэйшая, чым практычна ва ўсіх расплаўленых, літых або каваных металаў і сплаваў.